Hayatı Anlamak

Büyüyosun.. Yapıcak hiçbir şeyin kalmıyo.. denedikçe deniyosun.. kimseyi dinlemiyosun çünkü biliyosun insan acı çekmeden öğrenmez yanlışı.. çünkü biliyosun ilk dosttan yediğinde anlarsın kazığın ne demek olduğunu..
Bekliyosun.. Sanki zaman kazanırcasına bir fırt daha çekiyosun sigarandan.. Bir kaç saniyeliğine atıyosun o büyük sorumluluk korkusunu omuzlarından.. Ama dedim ya.. Bir kaç saniye..
Geride kalanlar var.. Sana gitme derken gözlerinde yaş olanlar.. Kazık yemediklerin.. Kazık yiyip hala sevdiklerin var.. İnsanlara hiç güvenin yok artık.. Yavaş yavaş hayat sana yalnızlığını hissettiryo.. Pek çok defa kullanıldığını görüyosun, farkediyosun.. Ama artık bu hoşuna gitmeye başlıyo.. Çünkü yapıcak daha iyi bi alternatifin yok.. Kendini hayattan soyutlamışsın.. Bir şeyler üretmiyosun.. Sadece yaşıyosun.. İhtiyacın olmayan şeyler kullanıyo, alıyo ve tüketiyosun..(alıntı cümle:Tunç Kılınç)
Artık ne olduğunun.. Nasıl olduğunun farkında olmadığın pek çok olay gerçekleşiyo çevrende.. Sen nasıl bu hale geldin.. Nasıl bu kadar değer kaybettin.. (Hiç değer kazandın mı o da ayrı bi konu tabiki.. Pohpohlanmak değer oldu mu ki hiç..)
Büyürken tanışman gereken en büyük sorun para.. Bir şekilde bu sorunuda çözüyosun.. Biraz zamanını alabilir tabiki..
Artık kendinden korkuyosun.. Yaptıklarından, yapıcaklarından, atıcağın birkaç adımın neye mal olucanı düşünmeden edemiyosun.. Gerçekten korkuyosun.. Yitirdiklerine yeniden kavuşmak istiyosun ama yitirdiklerin sanki hiç değişmemiş gibi düşünerek bu işe girişiyosun.. Arkana baktığındaysa tam bi hayal kırıklığı yaşıyosun.. Çünkü sen onlar mutlu diye onlardan uzaklaşmıştın.. Öyle düşünüyordun.. Bir bakmışsın ki bencillikle suçlanıyosun.. Tek yaptığın kendini mutlu etmek gibi gözüküyo..
Sigarandan bir nefes daha alıyosun.. Hayatından geçen ilişkiler geliyo gözünün önüne.. pek çoğu bi aralar merkezinden şimdi isimlerini unutmuşsun.. Hayat bu kadar mı kadersiz davrandı sana.. O eşşek kadar gösterdiği yanlışları (çünkü onlar öyle der.. yaptığın yanlış hep büyüktür..) sen hiç mi görmedin.. Kör oluşun gençliktendi biliyorsun ama artık olgunlaştım diyemiyosun çünkü onların ön yargıları var.. Artık seninle mutlu olamıycaklarını düşünüyorlar çünkü sen onları üzdün..
Büyüyosun..
Dengesizce ve kimseye sormadan.. Neden sadece yalnız başına büyür gibi yaparak kendini kandırıyosun.. Neden durmadan böyle yapıyosun.. Hayatını hep kişisel düşüncelerinle neden boğuyosun.. Neden hep kendi problemlerin varmış gibi yaklaşıyosun insanlara.. İşte bencilsin.. Onlar haklılar.. Onlar her dediklerinde hiç düşünmeden söylediler bunu çünkü onlar tamamen tarafsızdılar..
Herkes bazı şeylerin değişmesine ihtiyaç duyar.. Herkes korkularla yaşar..
Sadece önemli olan kısım.. Bence.. Bunları nasıl yaşadığımız..

Kim bilir neler neler
Geçti başından
Kimse böyle yalnız olamaz…
Anlat birer birer
Tut ellerimden
Kimse böyle küskün olamaz

Çizgi çizgi yüzünde
Gölgeli gözlerinde
Ağır sessizliğinde
Neler neler var

Ne hikayeler var…
Her bahar öncesinde
Kardelene dönüşmeyi
Kopmayı koparılmayı anlat

Karanlıkla dans etmeyi
Sonra ölüme yatmayı
Kahpe dünyayı anlat
Anlaaaat..

Titreyen çenemde
Dünya devrilmiş
Kimse böyle üzgün olamaz
Gözlerin dolu dolu

Hayatın da öyle
Kimse böyle yorgun olamaz
Hep göz pınarında
Duran o göz yaşında

Akmaya hazırlanan
Neler neler var
Ne hikayeler var
Her bahar öncesinde

Kardelene dönüşmeyi
Kopmayı koparılmayı anlat
Karanlıkla dans etmeyi
Sonra ölüme yatmayı

Kahpe dünyayı anlat
Anlaaat…
Uzaklara dalıp gitme
Gözlerin de dolmasın